අස්වැසුමෙන් ඔබ්බට, ‘බත් පාර්සල්’ ව්‍යාපාරය

ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් අවදානමට ලක් වූ පවුල් සඳහා ආරක්ෂිත දැලක් ලෙස ක්‍රියාත්මක කරන ‘අස්වැසුම’ සුබසාධන වැඩසටහන මිලියන ගණනක් ජනතාවට ජීවිතාරක්ෂක මාර්ගයකි. ‘ඉඩසර’ වැඩසටහන නිවැරදිව පෙන්වා දෙන පරිදි, සැබෑ සවිබල ගැන්වීම පවතින්නේ ආධාර ලැබීමෙන් පමණක් නොවේ; මූල්‍ය ස්වාධීනත්වයට මඟ පෑදීමෙනි. අභියෝගය වන්නේ, සුබසාධන වැඩසටහනක් ව්‍යවසායකත්වය පෝෂණය කරමින්, යැපීමේ චක්‍රය බිඳ දමන්නේ කෙසේද යන්නයි?

එදිනෙදා ජීවිතයට අත්‍යවශ්‍ය, ගෙදර හැදූ ආහාර වේලකි; විශේෂ වන්නේ වසවිස මුසු නැති හා බෝ නොවන රෝග වළකන පෝෂණීය ආහාර වේලක් වීමයි. උදාහරණයක් හැටියට දියවැඩියාව කොලෙස්ටරෝල් පාලනය කෙරෙන ස්වභාවිකව වගා කරන ලද හෝ ස්වභාවිකව වැව්‍ය්නා වූ එළවළු, කොළ වර්ග එකතු කෙරේ.

මෙම ‘බත් පාර්සල්’ ව්‍යාපාරයේ සාර්ථකත්වයට පදනම වන්නේ පිරිනමන ආහාරවල ගුණාත්මකභාවය සහ සෞඛ්‍ය සම්පන්න බවයි. අපගේ ප්‍රමුඛතාවය විය යුත්තේ වස විසෙන් තොර, හැකි නම් ස්වභාවිකව වගා කරන ලද හෝ ගමෙන් එකතු කර ගත හැකි එළවළු සහ පලාවර්ග භාවිත කිරීමයි. මෙලෙස, බෝ නොවන රෝග, විශේෂයෙන්ම දියවැඩියාව සහ කොලෙස්ටරෝල් වැනි තත්වයන්ට හිතකර වන, සෞඛ්‍ය සම්පන්න ආහාර වේලක් පාරිභෝගිකයාට ලබා දිය හැකිය. මෙවැනි අමුද්‍රව්‍ය භාවිත කිරීමෙන් ආහාරයේ පෝෂණ ගුණය ඉහළ යනවා පමණක් නොව, ඒවා බොහෝ විට අඩු මිලට ලබා ගත හැකි බැවින් නිෂ්පාදන පිරිවැය ද සැලකිය යුතු ලෙස අඩු කර ගත හැකිය.

අස්වැසුම ආධාරය තිරසාර ආදායම් මාර්ගයක් බවට පත් කරමින්, පවුල්වලට මූල්‍ය ස්ථාවරත්වයක් ගොඩනගඟා ගැනීමට සහ ඔවුන්ගේ ගෞරවය නැවත ලබා ගැනීමට ඉඩ සලසන ප්‍රායෝගික ව්‍යාපාර ආකෘතියක් ලෙස ‘බත් පාර්සල් ව්‍යාපාරය’ නම් කළ හැකිය.

අඩුම මූලික ආයෝජනය (ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 10,000): ආරම්භක පිරිවැය අවම මට්ටමක තබා ඇත. මෙය, අස්වැසුම දීමනාව සැලකිය යුතු මූල්‍ය පීඩනයකින් තොරව අත්‍යවශ්‍ය මූලික ප්‍රාග්ධනයක් ලෙස භාවිතා කිරීමට ඉඩ සලසයි. සීමිත මූල්‍ය සම්පත් ඇති පවුල් සඳහා ඊළඟ දවසේම ආදායම් උත්පාදනය කර මුදල් ලබා ගැනීමේ හැකියාව අතිශයින් වැදගත් වේ. මෙය සෘජුවම මුදලට කෙරෙන ගනුදෙනුවකි.

මෙහි අවදානම අවමය. අලෙවි නොවන නිෂ්පාදන පවුලට ආරක්ෂිතව පරිභෝජනය කළ හැකි බැවිනි. එමගින් පාඩු ඉවත් වන අතර ගෘහස්ථ වියදම් සඳහා අමතර ඉතිරියක් ද සපයයි.

ඉතා අඩු හෝ සෘණාත්මක මූල්‍ය සීමාවන් හඳුනා ගනිමින් මූල්‍ය අවදානම අවම කිරීමට ව්‍යාපාරය සැලසුම් කර ඇත.

දෛනික ලාභදායි බව ඉතා වැදගත්ය. (ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 4,000ක් වැය කර රුපියල් 5,000ක් උපයා ගැනීමට හැකිය) මෙහි අරමුණ වන්නේ සෞඛ්‍ය සම්පන්න දෛනික ලාභ ආන්තිකයක් ජනනය කිරීමයි. මෙය නැවත ආයෝජනය සඳහා මෙන්ම දිනකට ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 1,000ක ඉතිරියක් ද සලසා දෙයි.

‘අස්වැසුමෙන්-ව්‍යවසායකත්වයට’ නව පිම්ම

දිගු කලක් තිස්සේ, සුබසාධනය පිළිබඳ කතාබහ පරිභෝජනය වටා ගෙතී තිබුණි. ක්ෂණික පැවැත්ම සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වුවද, ස්වයංපෝෂිතභාවය සඳහා පැහැදිලි මාවතක් නොමැතිව මුදල් ලබා දීම, නොදැනුවත්වම ‘වහල් මානසිකත්වයක්’ ඇති කළ හැකි අතර, එහිදී අස්වැසුම ලාභීන් තමන්ගේ තත්වය තුළ සිරවී සිටින බවක් දැනේ. ‘බත් පාර්සල්’ ආකෘතිය මෙහිදී විප්ලවීය වෙනසක් සිදු කරයි.

අස්වැසුම ලබන පවුලක්, තම මාසික දීමනාව එදිනෙදා අවශ්‍යතා සඳහා පමණක් වැය කරනවා වෙනුවට, එයින් කොටසක් ක්ෂුද්‍ර ව්‍යවසායක් සඳහා උපායමාර්ගිකව ආයෝජනය කරනවා යැයි සිතන්න. මෙය සුබසාධනය ප්‍රතිස්ථාපනය කිරීමක් නොවේ; එය වර්ධනය කිරීමකට මූලික ප්‍රාග්ධනයක් ලෙස භාවිත කිරීමකි.

‘බත් පාර්සල් ව්‍යාපාර ආකෘතිය’ සරල, තිරසාර, වර්ධනයක්

මූලික අදහස සරලය. ඉහළ ඉල්ලුමක් ඇති ස්ථානවල උසස් තත්ත්වයේ, ගෙදර හැදූ බත් පාර්සල් සකස් කර විකිණීමකි. මෙය ක්‍රියාත්මක වන ආකාරය මෙසේය:

1. උපායමාර්ගික අමුද්‍රව්‍ය මිලදී ගැනීම සහ මූලික ආයෝජනය:

අස්වැසුම දීමනාවෙන් කොටසක් මූලික ආයෝජනය ලෙස යොදා ගත හැකිය. සහල්, කරවල සහ පරිප්පු වැනි අත්‍යවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය තොග වශයෙන් මිලදී ගැනීමෙන් වඩා හොඳ මිල ගණන් ලබා ගත හැකිය. විශේෂයෙන්ම, ‘කොස්’, ‘පොලොස්’, ‘දෙල්’ සහ විවිධ ‘මැල්ලුම්’, ‘කොළ ව්‍යංජන’ සඳහා අවශ්‍ය ද්‍රව්‍ය වැනි පහසුවෙන් ලබා ගත හැකි, අඩු වියදම් දේශීය නිෂ්පාදන ඇතුළත් කිරීමෙන් එළවළු වියදම් විශාල ලෙස අඩු කර ගත හැකිය. මෙය වියදම් අඩු කරනවා පමණක් නොව, සෞඛ්‍ය සම්පන්න, සාම්ප්‍රදායික ශ්‍රී ලාංකේය ආහාර ප්‍රවර්ධනය කිරීමකි.

2. දෛනික නිෂ්පාදන සහ විකුණුම් ඉලක්කය:

දිනකට බත් පාර්සල් 10 ක් යනු ආරම්භ කිරීමට හොඳ ප්‍රායෝගික ඉලක්කයකි. සහල් කිලෝග්‍රෑම් 2 ක් පමණක් පාර්සල් 12 ක් පමණ නිපදවිය හැකි බැවින් මෙහිදී අමතර ඉතිරියක් ද ලැබේ: ඉතිරි වන පිසූ ආහාර පවුලට පෝෂ්‍යදායී ආහාර වේලක් සපයන අතර, ඔවුන්ගේ දෛනික ආහාර වියදම් සෘජුවම අඩු කරයි. එක් පාර්සලයක් රුපියල් 500 කට අළෙවි කිරීමෙන්, පාරිභෝගිකයින්ට දැරිය හැකි සහ පෝෂ්‍යදායී ආහාර විකල්පයක් ලැබේ.

3. ලාභයේ බලය:

මූල්‍ය පුරෝකථන ඉතා වැදගත් වේ. දෛනික වියදම් (අමුද්‍රව්‍ය, ඇසුරුම්, සහ ඉන්ධන ඇතුළුව) රුපියල් 1,200 - 1,500 ක් ලෙස ඇස්තමේන්තු කර ඇති විට, දිනකට පාර්සල් 10 ක් විකිණීමෙන් දළ වශයෙන් මුදලින් රුපියල් 1000 ක දෛනික ලාභයක් උපයා ගත හැකිය. රුපියල් 500ක් වටිනා පාර්සල් දෙකක් ද ලාභය ලෙස ඉතිරි වේ. මෙය මාසික මුදල් ලාභය ලෙස (විකිණුම් දින 25 ක් උපකල්පනය කරමින්) රුපියල් 25000 ක් පමණ වේ. බත් පාර්සල් ලාභය තවත් රුපියල් 25000කි. මෙම අගය මූලික සුබසාධන දීමනාව සැලකිය යුතු ලෙස ඉක්මවා යන අතර, මූල්‍ය උන්නතිය සඳහා ප්‍රායෝගික මාර්ගයක් සපයයි. දිනකට පාර්සල් 20 ක් හෝ 30 ක් දක්වා ප්‍රමාණය වැඩි කිරීමෙන් ව්‍යාපාරය පළල් කළ හැකිය. අස්වැසුම දීමානාව අභ්බවන ආදායමක් උඅපයා ගන්නට ලැබීමම දැවන්ත පිම්මකි.

4. ගුණාත්මකභාවය පදනම ලෙස:

මෙම ව්‍යාපාරයේ සාර්ථකත්වය ගුණාත්මකභාවය මත රඳා පවතී. ‘ගෙදර හැදූ’, ‘කාබනික ආහාර’ සහ ‘සෞඛ්‍ය සම්පන්න’ යන අංග අවධාරණය කිරීමෙන් මෙම බත් පාර්සල්, වෙළඳපොලේ ඇති අනෙකුත් නිෂ්පාදනවලින් වෙනස් වේ. අඛණ්ඩ රසය, අහාර වරග වැඩි කිරීම ප්‍රමාණයන්, සහ දැඩි සනීපාරක්ෂක ප්‍රමිතීන් පවත්වා ගැනීමෙන් පාරිභෝගික විශ්වාසය සහ පක්ෂපාතිත්වය ගොඩනැගෙන අතර, නැවත නැවතත් මිලදී ගැනීමට එවිට පෙළඹේ.

5. උපායමාර්ගික විකුණුම් ස්ථාන:

ඉහළ ගමනාගමනයක් සහිත ස්ථාන හඳුනා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ. බස් නැවතුම්පොළවල්, දුම්රිය ස්ථාන, වෙළඳපොළවල්, කාර්යාල සංකීර්ණ, සහ පාසල් පවා කාර්යබහුල පුද්ගලයන්ට පහසු සහ පෝෂ්‍යදායී ආහාර විකල්ප සොයන ප්‍රධාන ස්ථාන වේ. ආරම්භයේදී, සෘජු විකුණුම් මගින් වටිනා පාරිභෝගික ප්‍රතිචාර ලබා ගැනීමට සහ සම්බන්ධතා ගොඩනගා ගැනීමට හැකියාව ලැබේ.

දීමනාවෙන් ඔබ්බට: සවිබල ගැන්වීමේ මානසිකත්වයක් වගා කිරීම

"බත් පාර්සල්" ආකෘතිය හුදෙක් ව්‍යාපාර සැලැස්මකට වඩා වැඩි ය; එය සමාජ පරිවර්තනය සඳහා වූ මෙවලමකි.

ක්‍රියාවට නැංවෙන මූල්‍ය සාක්ෂරතාවය: වියුක්ත පාඩම් වෙනුවට, පවුල්වලට ප්‍රායෝගික මූල්‍ය කළමනාකරණය - අයවැයකරණය, පිරිවැය විශ්ලේෂණය, මිලකරණය සහ ලාභ උත්පාදනය - සැබෑ කාලය තුළ ඉගෙන ගත හැකිය.

යැපීමේ චක්‍රය බිඳ දැමීම: මුලින් කුඩා වුවද, තමන්ගේම ආදායමක් උපයා ගැනීමේ ක්‍රියාව, ආත්ම අභිමානයක් සහ ආත්ම විශ්වාසයක් ඇති කරන අතර, ‘දුක්ඛිත ජීවිතය’ පිළිබඳ සංකල්පය බිඳ දමයි.

ව්‍යවසායකත්ව ආත්මය: ධනවත් අයට පමණක් සීමා නොවී, ඕනෑම කෙනෙකුට, තම ආරම්භක ස්ථානය කුමක් වුවත්, ව්‍යවසායකයෙකු විය හැකි බවට අවබෝධයක් ඇති කරයි.

ප්‍රජා බලපෑම: ව්‍යාපාර වර්ධනය වන විට, පවුල්වලට තම ප්‍රජාවේ අන් අයට රැකියා ලබා දිය හැකි අතර, ආර්ථික උන්නතියේ දාම ප්‍රතික්‍රියාවක් ඇති කරයි.

‘ඉඩසර’ වැඩසටහනේ ‘මූල්‍ය ස්ථාවරත්වය ආරම්භ වන්නේ ලැබෙන මුදලම ලැබීමෙන් නොව, ලැබුණු මුදලෙන් ඉතිරි කිරීමෙනි’ යන විශ්වාසය මෙහිදී දැඩිව ප්‍රතිරාව  දේ. අස්වැසුම දීමනාව, හුදෙක් පරිභෝජන අරමුදලක් නොවී, ආයෝජනයට හා වර්ධනයට උත්ප්‍රේරකයක් බවට පත්කර ගත හැකිය.

මෙම ‘බත් පාර්සල්’ ආකෘතිය වැලඳ ගැනීමෙන්, අස්වැසුම ලබන පවුල්වලට ලාභීන්ගෙන් නිෂ්පාදකයන් බවටත්, යැපෙන්නන්ගෙන් ව්‍යවසායකයන් බවටත් මාරු විය හැකිය. එය එදිනෙදා අවශ්‍යතා සපුරා ගැනීමෙන් ඔබ්බට ගොස් ආරක්ෂිත මූල්‍ය අනාගතයක් ගොඩනැගීම දක්වා වූ ගමනකි. නිසි මග පෙන්වීම සහ මානසිකත්වයේ වෙනසක් සමඟින්, ආධාර සැබවින්ම සැබෑ සමෘද්ධිය සඳහා අඩිතාලම විය හැකි බව මෙය ඔප්පු කරයි.