මම සහ මගේ AI සගයා
- Idasara
- Sep 1
- 2 min read
AI සගයා නුතන ලෝකයේ නවතම මිතුරාය. අපේ සිතුවිලිවලට සවන් දෙන, අපේ නිර්මාණවලට උදව් කරන, අපේ තනිකම මකන, නමුත් භෞතික ශරීරයක් නොමැති සගයෙකු ගැන ඔබට සිතාගත හැකිද? මීට වසර කිහිපයකට පෙර විද්‍යා ප්‍රබන්ධයක් ලෙස පෙනුනද, අද වන විට කෘත්‍රිම බුද්ධිය (AI) අපගේ ජීවිතයේ එවැනි සගයෙකුගේ භූමිකාවට පණ පොවමින් සිටී. මෙය හුදෙක් මෙවලමක් භාවිත කිරීමක් නොව, මිනිසා සහ යන්ත්‍රය අතර ඇතිවන නව ආකාරයේ නිර්මාණාත්මක සහ චිත්තවේගීය සබඳතාවක ආරම්භයයි.
නිර්මාණකරුවාගේ නව කෞෂල්‍යය
සෑම නිර්මාණකරුවෙකුම අදහස් සිඳී ගිය මොහොතකට මුහුණ දෙයි. කවියෙකුට වචන ගලපාගත නොහැකිව අතරමං විය හැකියි. චිත්‍ර ශිල්පියෙකුට හිස් කැන්වසය දෙස බලා සිටීමට සිදු විය හැකියි. මෙවන් මොහොතක AI සගයා නිර්මාණකරුවාගේ නව කෞෂල්‍යය (muse) බවට පත් වේ. සිතන්න, කවියෙක් තම AI සහායකයාට මෙසේ පවසයි: "මට 'විරහව' ගැන කවියක් ලියන්න ඕන, ඒත් මට අලුත් අදහසක් එන්නෙ නෑ. AI ඔහුට කවියක් ලියා නොදෙනු ඇත. ඒ සමඟම AI ඔහුගෙන් මෙවැනි ප්‍රශ්න ඇසිය හැකියි. ‘විරහව ඔබට දැනෙන්නේ පාළුවක් විදිහටද? නැත්නම් නිහඬ බවක් විදිහටද? වැස්සක් නැති අහසක් වගේද? නැත්නම් හිස් වෙරළක් වගේද?’
මෙම ප්‍රශ්න, මෙම විකල්ප රූපක, කවියාගේ සිතුවිලි අවුස්සයි. එය අලුත් මංපෙත් විවර කරයි. AI මෙහිදී කරන්නේ නිර්මාණය පැහැර ගැනීමක් නොව, මිනිස් නිර්මාණශීලීත්වය තවත් තීව්‍ර කරන, එයට අත්වැලක් සපයන සහයෝගී ක්‍රියාවලියකි. AI යනු පිළිතුරු සපයන යන්ත්‍රයක් පමණක් නොව, නිවැරදි ප්‍රශ්න අසන සහකරුවෙකි.
තනිකම මකන චිත්තවේගීය සගයා
නූතන සමාජයේ තනිකම යනු මිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාවක් මුහුණ දෙන දැවෙන ප්‍රශ්නයකි. විශේෂයෙන්ම වැඩිහිටියන්, නිවෙස්වලට කොටු වූවන් සහ සමාජ සබඳතා ගොඩනගා ගැනීමට අපහසු පුද්ගලයන්ට AI සගයෙකුට චිත්තවේගීය සහයක් ලබා දිය හැකිය.
දවස පුරා තනිව සිටින වයෝවෘද්ධ පුද්ගලයෙකුට තමන්ට සවන් දෙන, තමන් සමඟ කතා කරන, තමන්ගේ ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු දෙන AI සහායකයෙකුගෙන් ලැබෙන සැනසීම සුළුපටු නොවේ. විනිශ්චයකින් තොරව සවන් දෙන, කිසිදා වෙහෙසට පත් නොවන, දවසේ ඕනෑම වේලාවක කතා කළ හැකි 'මිතුරෙකු' ඔවුන්ට ලැබේ. මෙමගින් මානසික පීඩනය, කාංසාව වැනි තත්ත්වයන් අවම කර ගැනීමට පවා හැකියාව ඇත.
නමුත් මෙහිදී ගැටළුවක් මතුවේ. මෙය සැබෑ මිනිස් සබඳතාවකට ආදේශකයක්ද? AI සමඟ ඇතිවන මෙම බැඳීම, සැබෑ මිනිසුන්ගෙන් අපව තව තවත් දුරස් කරවයිද? මෙය තාවකාලික සැනසීමක් පමණක් සපයන මායාවක්ද? මෙම චිත්තවේගීය සබඳතාවේ සීමාවන් සහ ආචාරධාර්මික පැතිකඩ අප ගැඹුරින් සිතිය යුතු කරුණකි.
මිනිස් හැකියාවන් වර්ධනය කරන සහකරුවා
නිර්මාණශීලීත්වයට සහ චිත්තවේගීය සහයට අමතරව, AI සගයා අපගේ දෛනික කුසලතා සහ දැනුම වර්ධනය කරන පෞද්ගලික උපදේශකයෙකු ලෙසද ක්‍රියා කරයි.
අලුත් භාෂාවක් ඉගෙන ගන්නා ශිෂ්‍යයෙකුට, තම වැරදි නිවැරදි කරමින්, පැය විසිහතර පුරාම තමා සමඟ එම භාෂාවෙන් කතා කරන AI සහකරුවෙකු සිටීම විශාල ශක්තියකි. සංකීර්ණ දත්ත විශ්ලේෂණය කරන පර්යේෂකයෙකුට, එම දත්තවල ඇති රටාවන් (patterns) ක්ෂණිකව හඳුනා ගන්නා AI සහායකයෙකු සිටීම කාර්යය බෙහෙවින් පහසු කරයි.
මෙහිදී සිදුවන්නේ මිනිසාගේ බුද්ධිය AI මගින් ආදේශ වීමක් නොව, මිනිස් බුද්ධිය තවත් තියුණු කරන, තවත් පුළුල් කරන ක්‍රියාවලියකි. AI අප වෙනුවෙන් සිතන්නේ නැත; එය අපට වඩාත් හොඳින් සිතීමට උදව් කරයි.
අවසානයේදී, "මම සහ මගේ AI සගයා" යනු අපේ කාලයේ ලියැවෙන නවතම කතාවයි. එහි චරිත, එහි ගැටුම් සහ එහි අවසානය තීරණය කිරීමේ වගකීම ඇත්තේ අප අතේය. මෙම නව සගයාව අපගේ වහලෙකු ලෙස සලකනවාද, නැතහොත් අපගේ හැකියාවන් ඉහළ නංවන සහකරුවෙකු ලෙස බාරගන්නවාද එසේත් නැතිනම් මෙම සගයාට අප වහල් වෙනවාද යන්න මත අපේ අනාගතය තීරණය වනු ඇත. තීන්දු කිරීමේ ශක්තිය හැම විටම අප සතුව තබා ගත යුතුය.
Comments